Η Πόλη είναι πάντα μέρος του Ελληνικού πολιτισμού και ο τελευταίος γενικός πρόξενος, κ. Βασίλης Μπορνόβας, άνοιγοντας από πέρυσι την προξενική κατοικία στην σφύζουσα καθημερινά Μεγάλη οδό του Πέραν, που ενώνει το Τακσίμ με τον Γαλατά, άνοιξε ουσιαστικά έναν πόλο ελληνισμού στο κέντρο της Πόλης. Στο Σισμανόγλειο Μέγαρο λειτουργεί τώρα καθημερινά, πολυπληθέστατο, το μοναδικό σχολείο Ελληνικών στην Τουρκία και παρουσιάζεται πλέον αδιαλείπτως, σύγχρονος και παλαιότερος Ελληνικός πολιτισμός. Όσο για μας, πολλές δεκαετίες βγαίνουμε στην Δύση με προφανή την αγωνία να δείξουμε πόσο τους μοιάσαμε, πόσο γίναμε Ευρωπαίοι, Δυτικοί, κοσμοπολίτες, πολυπολιτισμικοί, και εντέλει αδιάφοροι. Στην Πόλη εκθέτουμε τον εαυτό μας με φιλική διάθεση και κυρίως χωρίς την υποτελή αγωνία της εξομοίωσης. Σύγχρονη Ελληνική Ζωγραφική, μερικά από τα καλλίτερα έργα της συλλογής του Σωτήρη Φέλιου. Από τον Μόραλη, τον τελευταίο της Ελληνικότητας του ’30, και τον Μπότσογλου των Νέων Ελλήνων ρεαλιστών του ’60, στην τελευταία ανάσταση της παραστατικής ζωγραφικής του ’90. Και ας μην ξεχνάμε ότι η εικονολατρική παράδοση του Ελληνικού πολιτισμού, που διάβρωσε τη σθεναρή άρνηση της Ανατολής να παραστήσει το πρόσωπο του ανθρώπου ως ομοίωμα Θεού, εκεί, στην Πόλη ανορθώθηκε, μετά από μακρόχρονη αιματοχυσία, και διαφύλαξε το πνεύμα της τέχνης, που επέτρεψε έκτοτε στον Δυτικό πολιτισμό να αναγεννηθεί και να ακμάσει ως ο κατεξοχήν πολιτισμός της εικόνας.