Ο Χρήστος Μποκόρος εκφράζει με τον πιό επιγραμματικό και περιεκτικό τρόπο τη γενιά των δημιουργών που εμφανίζεται στην Ελληνική εικαστική σκηνή τη δεκαετία του ’80. Η δουλειά του προτείνει βαθύτερες αξίες, προσεγγίζει ζητήματα που άπτονται της υπαρξιακής αγωνίας του ανθρώπου, μιλά με τη διαχρονική και καθολική γλώσσα των συμβόλων, αντιπαρέρχεται το επικαιρικό, ομολογεί και αναφέρεται σε κάτι υψηλότερο…
Πέγκυ Κουνενάκη, “Σύγχρονοι Έλληνες Εικαστικοί”
Χρυσές φλόγες που τρεμοπαίζουν στο καντήλι και στην άκρη των κεριών σαν αληθινές καθώς εξατμίζονται σε μαύρο καπνό… Πρόσφορα ζυμωμένα τελετουργικά με χρώμα, πειθαρχία και υποβλητική δύναμη… Ελαιόδενδρα με χρυσοπράσινα φύλλα που αιχμαλωτίζουν την ενέργεια του φωτός και τη στέλνουν στη ρίζα, που απλώνεται κάτω από το χώμα, απ΄ όπου ξεπροβάλλουν με τη σειρά τους τα πιο όμορφα λουλούδια, πολύχρωμα και δροσερά, θρεμμένα ίσως από τα οστά κάποιων ανταρτών που χάθηκαν στα δάση της Βίνιανης… Όλο το έργο του ζωγράφου Χρήστου Μποκόρου αποπνέει ιερότητα, μυσταγωγική ατμόσφαιρα, αβίαστο συμβολισμό που αντλεί από τον σεβασμό στην ύλη, την ιθαγένεια και τη μνήμη. Αναλώνεται σε μια προσπάθεια να γίνει ορατό αυτό που υπάρχει και είναι αόρατο…