Χριστούγεννα έρχονται. Κι εκεί που ετοιμαζόμασταν να γιορτάσουμε τη γέννησή μας και όλες τις γεννήσεις, να που η Ελλάδα σαλεμένη και τυφλή σκοτώνει πάλι τα παιδιά της, στην ταραγμένη της πρωτεύουσα, που προνοεί το απελπισμένο μέλλον και κοχλάζει ανίκανη να αντισταθεί.
Αθήνα, Δεκέμβρης του 2008.
Θυμήθηκα του Παλαμά το «…αχτένιστο κι αστόλιστο του Χάρου δεν σε δίνω…» και έκοψα τα λουλούδια που βρήκα πίσω στην παγωμένη αυλή. Είχαν ξεμείνει δυό τριανταφυλλάκια ροδαλά και δυο κλαδάκια γιασεμί. Απέναντι, στα προσφυγικά, μοσχοβολούσε ακαταμάχητη η γαζία. Ξόδευε ασυλλόγιστα άρωμα και φώς, να ξεγελάσει τις ματωμένες μας πατημασιές.
